Murdžije predstavljaju jednu od prvih sekti koja se pojavila i koja se pripisuje Islamu. Ova sekta je zauzela veliko mjesto u razumima ljudi, interesovanju učenjaka o obavijestima o ovoj sekti i pojašnjenju njihovih uvjerenja, između onih koji su ih branili i onih koji su ih osuđival- li, između onih koji su bili zadivljeni njihovim dokazima i onih koji su ih pobijali. Odatle dolazimo do činjenice da se učenjaci različitih frakcija oko definicije samog pojma i navoda o ‘irdžau’ (irdža - pravac murdžija) nisu usaglasili. Tako je pitanje ‘irdžaa’ , uz različite stavove i shva-t tanja, mnoge poznate učenjake iz islamskog Ummeta odvelo u naklonjenost prema ovoj sekti. Neki učenjaci iz reda ispravnih prethodnika krenuli su putem da kritike pravaca drugih. Također, postojali su i onih koji su ih bra-n nili i podržavali njihovu ideju, što je išlo do stepena pri-s strasnosti i podređivanja tekstova Šerijata kako bi se usag- glasili sa njihovim mišljenjima. Isto tako, bilo je i onih koji su ih branili ulažući maksimalan trud da približe različite poglede između onih koji zastupaju irdža i onih koji mu se suprotstavljaju. Te razmirice su zauzele različite oblike grubosti i blag- gosti, kao što su bile razlog da se besciljno utroše dragocij- jeno vrijeme i trud koji kada bi bili utrošeni za izučavanje ispravnog vjerovanja potvrđeno Kur’anom i Sunnetom, i uvjerenjima ispravnih prethodnika donijeli bi daleko više koristi i dobara koje zna samo Allah Uzvišeni. Međutim, svi ti napori su istrošeni oko potvrde suš- štine i replike na irdža, te skupljanju argumenata o njemu i njegovom izučavanju. Također, trud je trošen na izvlačenje pojmova i shvatanja, te njihovu komparaciju. Za presijecanje polemike o ovoj problematici bila je dovoljna samo jedna činjenica koja se suprotstavlja stvarnosti iako je mnogi ignorišu, a ona govori da irdža znači, ostavljanje djela kao sastavnog dijela imana, i nei interesovanje za njima. Irdža nema mjesta u stvarnosti, osim kod posljednjih generacija koji žele simulirati njegovu ispravnost putem različitih smicalica i po svaku cijenu pronaći izlaz iz ćorsok- kaka. Oni koji su na početku potvrdili irdža, prema saznan- njima mnogih ljudi, imali su najviše ibadeta i djela. Dokaz za to je da ćeš naći od njih osobu koja podstiče na irdža kako je već navikao, ali kada dođe na teren djelovanja uvi-d diš da podstiče na iskorištavanje prilika djelovanja i približ- žavanja Allahu putem dobrih djela. Od irdžaa kod takvih nije ništa preostalo osim parcijalnog neodređenog govora radi iniciranja rasprava. (Zahiretul-irdža fil-fikril- Islami; Pogledaj navod Omera ibn Zerra el-Hemedanija, Hiljetul-evlija, 5/108) Također, nalazimo da je šejhul-Islam Ibn Tejmijje, Allah mu se smilovao, predstavio opširnu studiju o murdžij jama. Spominje da su ispravni prethodnici (selefu salih) klanjali iza njih i prizivali Allahovu milost na njih. Među-t tim, osuđivali su njihov pogrešan pravac kada su isključ- čivali djela iz suštine imana. To su bile murdžije iz reda islamskih pravnika za razliku od ekstremnih murdžija džehmija. Prije počinjanja podrobnog pojašnjenja murdžijske ideologije (akide), te pojašnjenja nastanka i ishodišta ove sekte, sažeto ćemo spomenuti definiciju o murdžijama u jeziku i šerijatskoj tereminologiji. Rekao je Ibn Kesir da je razlog naziva murdžija ovim imenom jeste što su dali prednost govoru nad djelom, tj. ’stavili’ ga iza. Ima ih veliki broj grupa i grupacija. El Ešari ih je nabrojao 12 a najpoznatiji su murdžije fakihi i murdžije filozofi.